De droogte van afgelopen jaren, de zomer van 2022 was daarop geen uitzondering, baart ook de wijnproducenten in de Rhônevallei grote zorgen. Het grondwaterpeil is al decennia te laag en de natuur heeft zijn veerkracht verloren. Door uitblijvende sneeuw snakten de wijngaarden in het voorjaar al naar water. In mei viel er eindelijk regen van betekenis, waardoor het groeiseizoen een flinke boost kreeg. Daarop volgden drie hete zomermaanden zonder een druppel vocht. Het dreigde een historisch vroege en ‘matige’ oogst te worden. Begin september, vroeger dan normaal, brachten de najaarsstormen regen; echter veel meer dan de boeren lief was veel op dat moment. De aanvankelijke zegen werd voor sommige een vloek.

Het duurde langer dan gebruikelijk voor de wijnstokken om los te komen uit hun stressstand en de laatste rijpingsfase te voltooien. Hierdoor kwamen de wijnboeren voor een lastige keuze te staan. Plukken tussen de buien door omdat seizoenplukkers waren ingepland, een onrijpheid van fenolen voor lief nemend. Anderen durfden het risico van regenschade en stelden de beschikbare volumes zeker. De winnaars dit jaar waren echter die boeren die wachtten. Hier werden de laat rijpende rassen pas medio/eind oktober geoogst. Vooral de syrah was gebaat bij dit uitstel; daarentegen kwam voor de roussanne (met name in de Zuid Rhône) de verkwikkende regen te laat. Kortom, een oogstjaar met wisselend succes: bij de boeren onderling en per druivenras.

Toch is men in het algemeen tevreden: weliswaar een oogst vol uitdagingen en klein qua volume (ze weten eigenlijk niet beter in de Rhône), doch van goede concentratie en voor diegene die hebben gewacht van grootse kwaliteit. We gaan in april 2023 polshoogte nemen.