De Côtes du Rhône Méridionales begint ten zuiden van Montélimar. In oostelijke richting waaiert het wijngebied uit over de departementen Drôme en Vaucluse; in westelijke richting bestrijkt het delen van de Ardèche en de Gard. In de Zuid Rhône speelt de grenache noir de hoofdrol, al dan niet in combinatie met syrah, mourvèdre (deze assemblage wordt ook wel aangeduid als GSM). Daarnaast zijn carignan en cinsault (die laatste veelal voor rosé) en in afnemende mate marselan, counoise, vaccarèse druivenrassen die in de assemblage zijn toegestaan. De witte wijnen zijn doorgaans een blend van grenache blanc, clairette en/of bourboulenc, al dan niet in combinatie met een of meerdere druivenrassen die wij ook in de Noord Rhône aantreffen – viognier, marsanne en roussanne. Meer zuidelijk wordt ook met muscat, rolle (ook wel bekend als vermentino) picpoul en ugni blanc gewerkt.

Châteauneuf-du-Pape geniet de grootste bekendheid en is naast de generieke Côte du Rhône de meest voorkomende Rhônewijn op de wijnkaart en in het winkelschap. Mede door hernieuwde aandacht van wijnschrijvers als Robert Parker zijn de prijzen van de Châteauneuf wijnen in afgelopen decennia flink gestegen als gevolg van de toenemende vraag. Goede alternatieven vindt men in Gigondas, Vacqueyras en Rasteau. Aan de rechteroever vinden we even voorbij Châteauneuf-du-Pape, Tavel (die zijn reputatie dankt aan een krachtige rosé die hier wordt geproduceerd) en Lirac (de enige appellatie waar alle drie de ‘kleuren’ de cru-status hebben en de AOC-eisen het strengst zijn).  Vooral de witte Lirac vind ik onderscheidend en interessant. De overige zuidelijke crus (9 in totaal) betreffen Vinsobres (die door haar noordelijke ligging meer verfijnde wijnen produceert) en Cairanne (die  de hoogste kwalificatie pas recentelijk kreeg toegedicht).

Voor interessante vin doux naturel (VDN) wijnen kan men in Beaumes de Venise en Rasteau terecht; de stille rode wijnen uit beide gebieden hebben inmiddels ook een Cru status. Het grootste volume wordt echter als Côtes du Rhône en Côtes du Rhône Villages geclassificeerd. De lijst met Côtes du Rhône Villages plus gemeentenaam die een Cru status ambiëren (zoals Cairanne dus in 2016) groeit, maar niet iedere gemeente produceert wijnen die zich voldoende onderscheiden. Overigens is de gemiddelde kwaliteit van de Côtes du Rhône Villages voortreffelijk en zeer betrouwbaar,  en zullen de prijsstijgingen hier gematigd blijven.

De buitengewesten Ventoux en Luberon in het oosten, en Costières de Nîmes in het westen worden ook officieel tot de Zuid Rhône gerekend. Dit zijn gebieden die weliswaar niet dezelfde status genieten als de Crus, maar wel verwantschap hebben. Samen met  Côtes du Vivarais en Grignan-les-Adhémar (beiden niet in onze portefeuille aanwezig) vertegenwoordigen deze zes herkomstgebieden de ‘Appellations du Vallée du Rhône’. In het uiterste zuiden van de vallei is Coteaux de Baronnies uiterst interessant. Doorgaans vindt je in de buitengewesten betaalbare wijnen van prima kwaliteit.